اکسللرن | مرجع پروژههای کاربردی اکسل |
تابع AVERAGEIF در اکسل
تابع AVERAGEIF در اکسل برای محاسبه‌ی میانگین مقادیری به‌کار می‌رود که یک شرط مشخص را برآورده کنند. در مقابل، تابع AVERAGEIFS این امکان را فراهم می‌کند که میانگین سلول‌هایی را محاسبه کنیم که به‌طور همزمان چندین شرط مختلف داشته باشند.
برای نمونه، در مثال زیر تابع AVERAGEIF (با استفاده از دو آرگومان) میانگین مقادیر موجود در محدوده‌ی A1:A7 را که بزرگ‌تر از صفر هستند محاسبه می‌کند:
در مثال زیر، تابع AVERAGEIF با سه آرگومان مورد استفاده قرار گرفته است. در این حالت، آرگومان سوم محدوده‌ای را مشخص می‌کند که عملیات میانگین‌گیری روی آن انجام می‌شود. به بیان دیگر، فرمول میانگین مقادیر موجود در محدوده‌ی B1:B7 را محاسبه می‌کند، اما تنها برای سطرهایی که سلول متناظر آن‌ها در محدوده‌ی A1:A7 دقیقاً برابر با عبارت “سیب” باشد.
در این مثال، تابع AVERAGEIF میانگین مقادیر موجود در محدوده‌ی B1:B7 را محاسبه می‌کند، اما تنها برای سطرهایی که سلول متناظر آن‌ها در محدوده‌ی A1:A7 مقداری غیر از عبارت “موز” داشته باشد.
در این مثال، تابع AVERAGEIF میانگین مقادیر موجود در محدوده‌ی B1:B7 را محاسبه می‌کند، به شرط آنکه سلول‌های متناظر در محدوده‌ی A1:A7 شامل واژه‌ی “سیب” همراه با هر تعداد کاراکتر دیگر (حتی بدون هیچ کاراکتر اضافی) باشند. در اکسل، علامت ستاره (*) به‌عنوان کاراکتر عام (Wildcard) به‌کار می‌رود و نشان‌دهنده‌ی رشته‌ای با طول صفر یا بیشتر است.
در این مثال، تابع AVERAGEIF میانگین مقادیر موجود در محدوده‌ی B1:B7 را محاسبه می‌کند، به این شرط که سلول‌های متناظر در محدوده‌ی A1:A7 دقیقاً شامل چهار کاراکتر باشند. در اکسل، علامت سؤال (?) به‌عنوان یک کاراکتر عام (Wildcard) عمل می‌کند و نشان‌دهنده‌ی دقیقاً یک کاراکتر است.
تابع AVERAGEIFS در اکسل (با حرف S در انتها) برای محاسبه‌ی میانگین مقادیری به‌کار می‌رود که به‌طور همزمان چندین شرط مختلف را برآورده کنند. در مثال زیر، این تابع میانگین مقادیر موجود در محدوده‌ی A1:A7 را تنها در صورتی محاسبه می‌کند که مقدار هر سلول بزرگ‌تر یا مساوی 500 و همزمان کوچک‌تر یا مساوی 1000 باشد.
در تابع AVERAGEIFS، آرگومان نخست محدوده‌ای است که قرار است میانگین از آن محاسبه شود. پس از آن، یک یا چند جفت «محدوده / شرط» وارد می‌شود که هر کدام یک معیار جداگانه برای فیلتر کردن داده‌ها مشخص می‌کنند.
در مثال زیر، این تابع میانگین مقادیر موجود در محدوده‌ی C1:C7 را فقط در صورتی محاسبه می‌کند که سلول‌های متناظر در محدوده‌ی A1:A7 دقیقاً حاوی عبارت “سیب” باشند و سلول‌های متناظر در محدوده‌ی B1:B7 نیز دقیقاً برابر با عبارت “قرمز” باشند.
همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد، در تابع AVERAGEIFS ابتدا محدوده‌ای که قرار است میانگین از آن محاسبه شود به‌عنوان آرگومان نخست تعیین می‌گردد. پس از آن، یک یا چند جفت «محدوده / شرط» به‌ترتیب وارد می‌شوند که هر کدام معیار جداگانه‌ای را برای فیلتر کردن داده‌ها مشخص می‌کنند.
